Prezentacja

Poznajemy delegacje Parlamentu Europejskiego

Delegacje Parlamentu Europejskiego to oficjalnie ukonstytuowane grupy posłów do PE, które utrzymują i pogłębiają stosunki z parlamentami państw nienależących do UE, innymi regionami świata lub organizacjami.

W ten sposób delegacje stanowią główne ogniwo łączące Parlament z innymi organami ustawodawczymi w Unii i poza nią.

Współpracując z komisjami Parlamentu i posłami do PE wspierającymi demokrację i prawa człowieka poza granicami UE, delegacje wzmacniają stanowisko Parlamentu Europejskiego.

Prowadząc dyplomację parlamentarną w drodze regularnych dyskusji, delegacje promują również UE i zachęcają swoich partnerów do poszanowania wartości i interesów Unii.

Posiedzenia międzyparlamentarne

Delegacje organizują posiedzenia międzyparlamentarne z wybranymi przedstawicielami spoza UE. Daje to partnerom szansę na bezpośrednie omówienie różnych kwestii.

Posiedzenia odbywają się zazwyczaj raz lub dwa razy w roku i trwają kilka godzin lub dni.

Odbywają się na przemian w różnych miejscach: raz posłowie do PE udają się do innego parlamentu poza UE, następnym zaś razem delegacja UE przyjmuje gości w Parlamencie Europejskim.

W czasie wyjazdów poza UE posłowie do PE starają się przy okazji spotykać z osobami spoza parlamentu pełniącego rolę gospodarza i odwiedzać miejsca, w których realizowane są projekty finansowane przez UE.

Dyskusje w Brukseli i Strasburgu

Delegacje odbywają również posiedzenia w Brukseli i Strasburgu, samodzielnie lub z innymi delegacjami lub komisjami.

Te krótkie posiedzenia pozwalają delegacjom zaplanować spotkania międzyparlamentarne i omówić sytuację w krajach partnerskich.

Delegacje często zapraszają gości z zewnątrz na prezentacje i wymianę poglądów z posłami do Parlamentu Europejskiego. Wielu prelegentów pracuje dla innych instytucji UE - najczęściej dla Komisji Europejskiej lub służby dyplomatycznej UE - bądź też dla ambasad lub uniwersytetów.

Delegacje czasem zapraszają również gości, którzy nie mają wiele innych możliwości wypowiedzi: np. członków opozycji politycznej lub przedstawicieli społeczeństwa obywatelskiego.

45 delegacje stałe

Obecnie Parlament Europejski ma 45 delegacje stałe.

Liczba ta została ustalona w decyzji w sprawie liczby delegacji międzyparlamentarnych, delegacji do wspólnych komisji parlamentarnych oraz delegacji do komisji współpracy parlamentarnej i wielostronnych zgromadzeń parlamentarnych.

W decyzji przyjętej w kwietniu 2019 r. wymieniono delegacje, które będą działać w trakcie dziewiątej kadencji parlamentarnej (2019-2024) i pogrupowano je według regionów.

W kolejnych kadencjach podział kompetencji delegacji może znacząco się różnić. Na przykład w siódmej kadencji parlamentarnej (2009-2014) Albanią, Bośnią i Hercegowiną, Serbią, Czarnogórą i Kosowem zajmowała się jedna delegacja. Od połowy 2014 r. kraje te rozdzielono między cztery odrębne delegacje.

W każdej chwili Parlament może również podjąć decyzję o wysłaniu oficjalnych grup posłów do państw nienależących do UE w odpowiedzi na rozwój sytuacji politycznej lub aby wzięli udział w konferencjach lub innych wydarzeniach.

Skład

Wszystkie delegacje mają taką samą strukturę: na ich czele stoją przewodniczący i dwaj wiceprzewodniczący wybierani przez członków delegacji.

Wszystkich członków delegacji wyznaczają grupy polityczne Parlamentu, a skład odzwierciedla równowagę sił politycznych w Parlamencie.

Każdy poseł do Parlamentu Europejskiego jest członkiem jednej lub kilku delegacji.

Zazwyczaj najliczniejsze są delegacje, które uczestniczą w zgromadzeniach parlamentarnych z udziałem kilku parlamentów.

Przykładowo delegacja Parlamentu Europejskiego do wspólnego zgromadzenia, na którym co pół roku zbierają się parlamenty wszystkich państw Afryki, Karaibów i Pacyfiku (AKP), liczy 78 posłów.

Tak duża delegacja jest jednak czymś niezwykłym. Większość delegacji Parlamentu składa się z 20 lub mniej członków. Najmniejsze mają zaledwie 8 członków.

Przepisy

Delegacje muszą przestrzegać ścisłych zasad określonych w szeregu dokumentów i decyzji.

Dwa artykuły oficjalnego Regulaminu Parlamentu Europejskiego dotyczą delegacji. Ponadto wiele przepisów dotyczących komisji ma również zastosowanie do delegacji.

W ostatniej decyzji Parlamentu Europejskiego w sprawie liczby delegacji również określono niektóre procedury. W decyzji szczegółowo określono sposoby koordynowania prac komisji i delegacji, w tym w czasie podróży.

Najobszerniejsze przepisy dotyczące delegacji zawarte są w oficjalnym dokumencie zatytułowanym „Postanowienia wykonawcze regulujące prace delegacji i misji poza granicami Unii Europejskiej".

Dokument ten określa ogólny cel delegacji Parlamentu: „utrzymywanie oraz poprawa kontaktów z parlamentami państw będących tradycyjnymi partnerami Unii Europejskiej i [...] [...] propagowanie wartości, na których opiera się Unia Europejska".Przepisy te opisują również, w jaki sposób delegacje Parlamentu powinny respektować stanowiska i standardy Parlamentu.

Inne artykuły wyjaśniają, którzy posłowie do PE mogą dołączyć do delegacji wyjeżdżających poza UE. Aby ograniczyć koszty, liczba uczestników jest ściśle kontrolowana, a wszystkie wyjazdy wymagają uprzedniej autoryzacji.

Stosunki z komisjami

Parlament Europejski ma trzy pełne komisje i dwie podkomisje zajmujące się działaniami poza UE („działania zewnętrzne"). Komisje te utrzymują uprzywilejowane stosunki z delegacjami.

Komisje i delegacje informują się wzajemnie o posiedzeniach i dyskusjach oraz zapraszają swoich członków do przyłączenia się do prac i zadań, także w przypadku podróży poza UE.

W odniesieniu do delegacji najważniejszą rolę ze wszystkich komisji odgrywa Komisja Spraw Zagranicznych (AFET). Komisja ta koordynuje prace delegacji i sprawuje nad nimi nadzór polityczny - nie tylko w odniesieniu do stałych delegacji, ale również wszystkich posłów do PE podróżujących służbowo do krajów spoza UE.

Komisja Handlu Międzynarodowego (INTA) współpracuje ze wszystkimi delegacjami, gdy program jej prac dotyczy międzynarodowych kwestii gospodarczych i handlowych. Delegacja zajmująca się umową o partnerstwie gospodarczym CARIFORUM jest szczególnie blisko związana z komisją INTA.

Z kolei Komisja Rozwoju (DEVE) koordynuje prace delegacji, które zajmują się kwestiami związanymi z rozwojem. Delegacja do grupy państw AKP jest jedną z wielu delegacji współpracujących z komisją DEVE.

Zanim delegacja spotka się z wybranymi przedstawicielami spoza UE, komisje proponują tematy polityczne, którymi delegacja mogłaby lub powinna się zająć. Po każdym posiedzeniu przewodniczący delegacji składa sprawozdanie komisji AFET.

Demokracja i prawa człowieka

Wiele delegacji włącza w swoje prace również Zespół ds. Wspierania Demokracji i Koordynacji Wyborów Parlamentu Europejskiego (DEG). Organ ten, na czele którego stoją przewodniczący komisji AFET i komisji DEVE, nadzoruje wysiłki Parlamentu na rzecz wzmocnienia demokracji i praw człowieka poza UE.

Jednym z głównych zadań Zespołu jest organizowanie misji obserwacji wyborów.

Około 10-12 razy w roku posłowie podróżują do krajów spoza UE, aby obserwować proces głosowania. Ich doświadczenie jako wybranych przedstawicieli dodaje wiarygodności politycznej ich opiniom.

Inne projekty nadzorowane przez DEG mają na celu wspieranie parlamentów w krajach nienależących do UE w umacnianiu się i osiąganiu pełnego potencjału.

„Grupy przyjaźni" i inne nieformalne grupy

Posłowie do PE sporadycznie tworzą nieformalne grupy w celu omówienia stosunków z krajami spoza UE.

Te „grupy przyjaźni", czasami sponsorowane przez lobbystów lub rządy innych państw, nie są oficjalnymi organami Parlamentu Europejskiego.

Jeżeli grupy te wyjeżdżają za granicę, nie mają one oficjalnego statusu, a lokalne biura UE nie zapewniają im w związku z tym pomocy, którą oferują stałym delegacjom. Grupy te nie koordynują działań z komisjami i nie mogą wypowiadać się w imieniu Parlamentu.

Posłowie do PE, którzy do nich należą, są zobowiązani do zachowania przejrzystości co do swojego statusu i unikania ingerencji w pracę oficjalnych organów Parlamentu.